Poparzenia słoneczne to powszechna dolegliwość, szczególnie w miesiącach letnich. Występują poprzez zbyt dużą ekspozycję na promieniowanie UV, które naturalnie wytwarzane jest latem przez słońce, jak i przez lampy podczas korzystania z solarium. Nieprzyjemna dolegliwość jest reakcją skóry, która może posiadać groźne następstwa.
Oparzenia – czym są ?
Najpowszechniejszym oparzeniem w letnich miesiącach są oparzenia słoneczne, które występują wskutek nierozsądnego opalania i braku zabezpieczenia skóry przed czynnikami promieniowania UV. Oparzenia występują także podczas sztucznego opalania i korzystania z solariów. Dolegliwości występujące nie są przyjemne, mogą sprawiać ból, pieczenie oraz złuszczanie się naskórka. Poważne oparzenia występują z pęcherzami wypełnionymi płynem surowiczym, a skóra regenerować może się przez długi czas. Jak dowiedzieć się można ze strony www.pieprzyki.pl nadmierna ekspozycja na promieniowanie UV, zwiększa także ryzyko wystąpienie czerniaka – złośliwego nowotworu skóry.
Objawy oparzeń słonecznych
Pierwsze objawy oparzeń słonecznych, pojawiają się po kilku godzinach. Zauważyć można występujące na skórze zaczerwienienie oraz odczucia bólowe i pieczenie. Symptomy odpowiadają także I stopniu oparzeń słonecznych, które ustępują po około 2-3 dniach i są najczęściej spotykanymi oparzeniami. Gdy do objawów dochodzą pęcherze wypełnione płynem surowiczym, mówimy już o oparzeniach II stopnia, po których mogą pozostać widoczne blizny. Oparzenie tego typu, kwalifikuję się do konsultacji lekarskiej i stosowaniu preparatów miejscowych, które przede wszystkim pomogą przyspieszyć proces gojenia. Do oparzeń II stopnia dochodzi zazwyczaj podczas pierwszych ekspozycji na słońce, nieodsłoniętych wcześniej miejsc. Nieprzyzwyczajona skóra do promieniowania UV jest bardziej podatna na oparzenia.
Oparzenia III stopnia powodują brak odczuć dotykowych, poprzez uszkodzone receptory czuciowe. Wymagają pilnej konsultacji z lekarzem, ponieważ uszkodzona została nie tylko skóra właściwa ale także tkanka podskórna oraz nerwy.
Leczenie oraz zapobieganie
Najważniejsza w zapobieganiu oparzeniom słonecznym jest profilaktyka. Stosowanie dedykowanych kremów z filtrami UV oraz unikanie pełnego słońca w godzinach 10-13, to podstawowe sposoby na uniknięcie nieprzyjemnych dolegliwości. Przebywając na słońcu podczas wysokich temperatur ważne, aby nie zapominać o ochronie głowy i spożywaniu odpowiedniej ilości wody. Niektóre zażywane leki są także istotnym przeciwwskazaniem opalania.
Gdy pojawiają się pierwsze objawy oparzeń słonecznych, konieczne jest ochłodzenie nagrzanego miejsca oraz zejście ze słońca, aby nie nasilać objawów. Lekkie oparzenia słoneczne, zniwelować można nawilżeniem skóry dedykowanymi kosmetykami po opalaniu. Sprawdzą się maści i kremy z alantoiną i D-panthenolem. Pomocne mogą się okazać też okłady z kefiru lub jogurtu, które nawilżają skórę i przynoszą ulgę. Gdy oparzenia kwalifikują się pod poważniejsze (II i III stopnia) i występują na skórze bąble z płynem surowiczym, nie można ich przebijać ani wyduszać. Uszkodzona skóra w podrażnionym miejscu jest środowiskiem sprzyjającym infekcjom. Poważne uszkodzenia skóry, wymagają konsultacji lekarskiej i wdrożenia odpowiedniego leczenia, zależnego od intensywności oparzeń.
Dlatego błędnym przekonaniem jest, że nieużywanie kremu z filtrem pozwoli nam „lepiej się opalić”, powoduje to tylko oparzenie i podrażnienie skóry.